W ostatnim czasie najem jest bardzo popularny. Dzieje się tak ze strony osób chcących wynajmować daną nieruchomość oraz tych, które chcą je użytkować. Jednak dotyczy to nie tylko mieszkań, umowa, w której stronami są najemca i wynajmujący mogą regulować użyczenie innej rzeczy.
Najem, czy wynajem?
Najem to odstąpienie komuś lub wzięcie w użytkowanie własności, za co przysługuje wynagrodzenie. Podpisuje się wówczas dokument wiążący, określa on najem nieruchomości lub innej rzeczy. Zgodnie z przepisami zawartymi w Kodeksie cywilnym najem jest umową cywilno-prawną. Obie strony transakcji mają swoje obowiązki i prawa. Wynajmem natomiast określa się sytuację, w której oddaje się komuś lub bierze od kogoś konkretną własność na wskazany z góry czas. Ponoszona jest z tego tytułu opłata wskazanej wysokości. Stronami w tej umowie są najemca i wynajmujący - różnica między najmem i wynajmem jest więc określenie ich stron jako innych podmiotów.
Kiedy różnice są lepiej widoczne?
Jako najem uznaje się chęć użytkowania cudzej własności, a wynajmem udostępnienie nieruchomości lub innej rzeczy na konkretnych warunkach. Oba pojęcie zdecydowanie najczęściej dotyczą różnych nieruchomości. Ważne jest właściwe definiowanie najemcy i wynajmującego. Ten pierwszy jest lokatorem lub osobą używającą lokalu, ale nie na prawie własności, lecz najmu. Osoba ta otrzymuje do użytku nieruchomość jedynie na określony w umowie czas, z warunkiem uiszczania stosownych opłat z tego tytułu. Wynajmujący zobowiązuje się odstąpić lokal na warunkach jasno określonych w sporządzonej umowie. Obie strony łączy zatem stosunek prawny.
Środki ostrożności obu stron umowy
Niezależnie od tego, czy strony wynajmu lub najmu się znają, warto zachować środki ostrożności. Dotyczy to między innymi sprawdzenia, czy osoba oferująca daną rzecz lub nieruchomość jest do czynności uprawniona. Musi być właścicielem lub mieć stosownie udokumentowaną taką możliwość. Weryfikacja tożsamości jest więc obowiązkowa w celu zabezpieczenia swoich interesów.
